لبیک اللهم لبیک ... . احرام می بندم. آیا مرا راه می دهند؟ وای مهربان من! نکند از آنها باشم که زبان حالشان این است «به طواف کعبه رفتم به حرم رهم ندادند که تو در برون چه کردی که درون خانه آیی»؟ ولی نه باور نمی کنم! حتی اگر بگویی لیاقت نداری و دیگر از چشمم افتاده ای باور نمی کنم! اگر نمی خواستی دستم را بگیری پس چرا به من توفیق محرم شدن دادی؟
باور می کنم! باور می کنم که از چشمت افتاده ام؛ چرا که من مستحق آن بوده ام ؛ولی خوب من ! هنوز امید در دلم شعله می کشد چون تو را دارم.
«سرا پا اگر زرد و پژمرده ایم ولی دل به پاییز نسپرده ایم»
قبلا دانشجوی مهندسی مکانیک دانشگاه شیراز ؛ فعلا طلبه حوزه علمیه قم. بعد را هم خدا می داند.
پی نوشت: قابل توجه است که بنده در خانواده ای مذهبی و درست در لحظه تولد به دنیا آمده ام.